จุ๊ฟๆ - จุ๊ฟๆ นิยาย จุ๊ฟๆ : Dek-D.com - Writer

    จุ๊ฟๆ

    บางครั้งเรื่องพรหมลิขิต ก้อไม่ได้กำหนดให้เรารักกันแต่แค่กำหนดให้เราพบเจอกันเท่านั้น บางทีมันก้อไม่ยุติธรรมเลยเนอะ -*-

    ผู้เข้าชมรวม

    242

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    242

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  กลอน
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  23 ก.ย. 50 / 20:07 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      เคยไหมรักคนที่เขาไม่แคร์     แต่แคร์เขาอยู่

      เคยไหมเจ็บปวดทั้งๆที่รู้ไม่ได้กลับมา

      เลือนลอยไม่น่าเฝ้าคอยก็รู้มันโง่เป็นบ้า

      ผลลัพธ์เท่ากับน้ำตาแน่แหละคนแพ้คือเรา

               

               *   *   *   *   *    *

       

      ความรักนำมาซึ่งความสุขและรอยยิ้ม

      ความรักนำมาซึ่งความเศร้าและคราบน้ำตา

      มนุษย์....หากมีรักแล้วก็ย่อมยอมรับซึ่งเงื่อนไข

      เมื่อเกมแห่งรักสิ้นสุดเมื่อใด....เมื่อนั้นก็ถึงคราวยอมรับมัน

       

                      *    *    *    *    *    *

       

      ฉันชอบความเหงา    และคืนอันว่างเปล่า….ที่สดใส

      ฟังเสียงดนตรีกล่อมไพร     ลมพัดใบไม้ไหวกลางแสงจันทร์

      แม้ว่าบางทีอาจจะปวดร้าว    และใจว่างเปล่าจนหวั่นไหว

      แต่เสน่ห์ของความเหงาที่สำคัญ    ก็คือ.....ทำให้ฉันนั้นคิดถึงเธอ

                     

                     *    *    *    *    *    *

       

      ความรู้สึกถึงคนที่เรารักและรู้ว่าเขารักเรา

      แต่ไม่สามารถติดต่อสื่อสารกันได้

      มันเป็นความสุขหรือความเศร้ากันแน่

       

                     *    *     *    *    *   

       

      คำว่ารัก  ที่มันสิ้นสุดคือตรงไหน

      ฉันหลงวนเวียนอยู่ในห้องอันว่างเปล่า

      เหมือนกำลังตามหาคำตอบ.........

       

       

       

       

       

       

       

       

       

       

       

       

           นั่งมองดูเข็มนาฬิกา

      มันค่อย ๆ เดินอย่างช้าๆ เมื่อเดินอยู่ใกล้

      แต่วันนี้เธอกำลังจะไป

      เข็มนาฬิกาเดินเร็วไว  หยุดเดินได้ไหมเข็มนาฬิกา

      ขอหยุดเวลาก่อนที่เราจะจากกัน

      ขอลบล้างภาพเธอจากความฝันที่มีค่า

      ถ้าลืมเธอได้เมื่อไรก็พร้อมจะบอกลา

      พร้อมที่จะปล่อยเข็มนาฬิกาให้เดินต่อไป

      ในเมื่อคนหมดรักกัน  จะให้รั้งไว้ก็ไม่อยู่

      รู้ทั้งรู้แต่ก็รักเธอไม่ได้

      แต่ถ้าหากเธอมีความสุขก็จะให้เธอไป

      เมื่อถ่านหมดนาฬิกาก็ตาย   เหมือนกองไฟที่ไร้เชื้อเพลิง

       

      ( เมื่อถ่านนาฬิกาหมดก็ตาย  ฉะนั้นเมื่อความรักหมด  คนสองคนก็เลิกกัน )

                  *     *      *     *      *      *

       

           ถ้าคิดก่อนพูดก็คงไม่สาย

      ไม่ใจหายไม่กังวลเท่าตอนนี้

      ฉันเสียเพื่อนคนหนึ่งที่แสนดี

      กับคำที่ฉันบอกไปว่ารักเธอ

      อาจผิดที่ฉันคิดคนเดียวว่าเธอรัก

      เลยอกหักเลยเงียบเหงาอยู่เสมอ

      ไม่เหมือนเก่าในทุกทีที่พบเจอ

      อยากบอกเธอว่าฉัน....เสียใจ

      เธอบอกไม่เป็นไรเป็นเพื่อนกัน

      แต่ทุกวันที่เจอกันเหมือนคนไกล

      เหมือนเป็นคนไม่รู้จักไม่เคยใกล้

      ขอได้ไหมอย่าทำร้ายใจคน....ที่รักเธอ

       

             *      *      *      *       *      *

       

          

       

       

       

       

       

       

       

       

               มีคำหนึ่งที่ฉันอยากบอกเสมอ

      คำหนึ่งที่ไม่เคยเผลอไปบอกใคร

      คำหนึ่งที่ฉันให้เธอตลอดไป

      คำนั้นคือหัวใจมีแต่เธอ

      และมีอีกคำหนึ่งที่อยากบอก

      ไม่คิกหลอก  อยากให้เธอรู้อยู่เสมอ

      คำหนึ่งคำที่อยากบอกไว้นะเออ

      ฉันรักเธอ  ฉันรักเธอ   ทุกนาที

       

            *     *     *     *     *     *

       

      สิ่งดี ๆ ที่เราเคยมีให้กัน

      เธอคงลืมมันไปหมดแล้วใช่ไหม

      ฉันอยากรู้จังว่าเพราะอะไร

      เพราะเธอมีคนใหม่หรือเธอไม่ได้รักกัน

      อยากให้เธอทบทวนดูดี ๆ

      ว่าคนที่เธอมีตอนนี้คือเขาหรือฉัน

      ลืมไปหมดแล้วสินะ  ว่าเราเคย  คบกัน

      ไม่เป็นไร ช่างมัน  ถ้าไม่รักกัน ....ก็ไป

      แต่มีสิ่งหนึ่งที่อยากบอกเธอตอนนี้

      ถ้าเขาไม่ดีกลับมาหาฉันจะได้ไหม

      กลับมาหาคนคนนี้ที่รักเธอหมดทั้งหัวใจ

      สิ่งนี้แหละที่อยากบอกเธอก่อนไปได้ไหมคนดี

       

                      *      *      *      *      *      *

       

      ลำบากใจใช่ไหม

      ที่ต้องทนคบกันไปแบบนี้

      เมื่อไม่รักก็บอกมาเถอะคนดี

      จะปิดบังอย่างนี้   เพื่ออะไร

      ในเมื่อใจเธอมีแต่เขา

      ก็ทิ้งให้ฉันอยู่กับความว่างเปล่า....หวั่นไหว

      ไม่โกรธเธอหรอกคนดี  ถ้าเธออยากไป

      ฉันทนอยู่คนเดียวกับความเหงาเหล่านี้ได้

      ........โดยไม่มีเธอ

       

                 *      *      *      *      *      * 

       

      ฉันไม่รู้จักเธอมากเท่าไร

      แต่รักเธอมากกว่าใครที่เคยรักมา

      ความรู้สึกที่มีแสนห่วงหา

      ยามหลับตาก็มาแต่ภาพเธอ

      อยากบอกว่าฉันรักเธอ

      อยากจะเจอยามที่ใจอ่อนล้า

      อยากให้เธอมาช่วยซับน้ำตา

      อยากให้เธอห่วงหายามไม่มีใคร

       

              *      *      *      *      *       *

       

      จบแล้วความรักในครั้งนี้

      พอกันทีจากนี้ไม่มีใจ

      ครั้งสุดท้ายที่จะเสียน้ำตาให้

      จะไม่มีเยื้อใยให้เธออีกเลย

      หลายครั้งที่บอกว่าจะตัดใจ

      แต่ต้องกลับไปรักเธอใหม่ตามเคย

      และทุกครั้งก็โดนเธอทิ้งไปเฉย ๆ

      ต่อจากนี้ไม่เลยจะไม่มองเธอ

       

              *      *      *      *      *       *

       

      รักเธอ  ห่วงเธอ  ทุกวัน

      แต่ฉันนั้นยังไม่กล้าพอ

      จึงอยากมองเธออย่างนี้อีกต่อ

      จะรวมใจให้กล้าพอแล้วค่อยบอกเธอ

      อยากจะเดินไปทักแต่ก็เขิน

      อยากบังเอิญหันไปสบตาเธอ

      อยากเป็นอย่างนั้นทุกวันเสมอ

      อยากมองเธอทุกนาทีที่เจอกัน

       

              *      *      *      *      *       *

       

       

       

       

       

       

       

      ฉันรู้ว่าไม่มีเหตุผลพอ

      ที่จะร้องขอให้เธอกลับคืนมา

      ก็เพราะรู้ว่าฉันเองไม่มีค่า

      เธอจึงไม่คิดจะกลับมาเหมือนเดิม

      ก็รู้ว่าทุกคนต่างมีสิทธิ์

      ที่คิดจะรักใครได้ทั้งนั้น

      มีสิทธิ์ที่จะเลือกผูกพัน

      หากใครคนนั้นมีค่ากับหัวใจ

       

              *      *      *      *      *       *

       

      อยากอยู่กับเธอให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้

      อยากขวางเธอไม่ให้จากไกลสุดขอบฟากฟ้า

      สิ่งที่ไม่อยากฟังคือคำ  ร่ำ ลา

      ทุกเวลามีคุณค่า  ถ้าฉันมีเธอ

       

              *      *      *      *      *       *

       

      ไม่ใช่แม่มด   ไม่ใช่นางฟ้า

      ไร้เวทมนตร์คาถาที่จะเสกอะไรได้

      เป็นแค่คนหนึ่งที่มีแค่ตัวกับหัวใจ

      แต่เป็นหัวใจที่เก็บเอาไว้ด้วยความรู้สึกดี ๆ

      เพราะไม่ใช่แม่มด   ไม่ใช่นางฟ้า

      จึงทำได้เพียงภาวนา   ในยามไกลห่างกันอย่างนี้

      ลืมตาขอให้มีสุข   หลับตาขอให้ฝันดี

      ชีวิดในทุกโมงยามนาทีนี้   ขอจงงดงามตลอดไป

      ไม่ใช่แม่มด   ไม่ใช่นางฟ้า

      เป็นเพียงคนธรรมดาที่อาทรเธอมากรู้ไหม

      เป็นแค่ใครคนหนึ่งที่จะคิดถึงตลอดไป

      จะถนอมความรู้สึกนี้ไว้   นานเนิ่นนาน   _ _

       

              *      *      *      *      *       *

       

       

       

       

       

       

       

       

      คำพูดมากมาย

      อาจนิยามความหมายไปคนละอย่าง

      เธอ  อาจคือคนที่เดินร่วมทาง

      หรืออาจคือคนที่ฟันฝ่าไปด้วยกัน

      มันอาจยากเกินกว่าจะคิด

      ที่สมองอันกระจิริดของฉัน

      จะพร่ำสารยาย ...  ความรู้สึกที่ผูกพัน

      เพราะคำว่าใครสักคนของฉัน

      .....นิยามสั้นๆ  คือ เธอ

       

              *      *      *      *      *       *

       

      อย่าเก็บเอาไว้เลยน้ำตา

      ร้องไห้ออกมา  ถ้าหากเธอปวดร้าว

      เล่าสู้กันฟัง   แม้พบเจออะไรบนถนนที่ทอดยาว

      อย่าปล่อยให้    แววตาเศร้า

      ทุกเรื่องราว  ฉันเข้าใจ

      อย่าเก็บเอาไว้เลยทุกข์โศก

      รู้ไหมว่าเธอเหงา   โลกทั้งโลกก็คงหม่นหมอง

      ฉันอยู่ตรงนี้   ด้วยความรู้สึกดี ๆ  เอ่อล้นหัวใจ

      ฉันยังเป็นเพื่อนเธอนะรู้ไหม

      เป็นคนหนึ่งที่รัก   ห่วงใย   นิจนิรันดร์

       

              *      *      *      *      *       *

       

      รู้ดี   มีเหตุผลที่ต้องจากลา

      แต่ทำไมมันห้ามน้ำตาไว้ไม่ได้

      คงเป็นเพราะอาการ  ห่วงใย

      จึงทำให้มีน้ำใสรินไหล จากสองตา

      ดูแลตัวเองด้วยนะ   ที่รัก

      ในวันที่ต้องเผชิญอะไรหนัก   จนอ่อนล้า

      ฉันจะเป็นกำลังใจให้ในทุก ๆครา

      ให้เธออบอุ่นใจได้ในทุกเวลา

      ว่ายังมีฉันอยู่ทั้งคน 

       

              *      *      *      *      *       *

       

       

      ถ้าเธอเหนื่อย......หันกลับมา

      ถ้าเธอล้า   ให้บอกฉัน

      ถ้าเธอมีน้ำตา   จะเช็ดมัน

      สัญญาว่าจะเก็บความผูกพันไว้อย่างดี

      เผื่อไว้....วันที่เธอว่างจะถามหา

      เผื่อว่าเธอจะอ่อนล้าน...อย่างวันนี้

      เผื่อเมื่อไร  เธอต้องการความรู้สึกดี ๆ

      ที่ตรงนี้ก็ยังมีให้ชื่อใจ

      เผื่อบนทางเธอโดนใครทำร้าย

      ก็กลับมาพักให้สบายก่อนดีไหม

      คนอย่างฉันยังพร้อมจะเข้าใจ

      ถึงให้เธอลุกขึ้นใหม่อีกสักครา

      เพราะว่า   ฉันยังเชื่อว่าเธอทำได้

      เราก็ต่างจากไปเพื่อค้นหา

      แต่รู้ไว้  หากวันใดมีน้ำตา

      ก็มีให้กลับมา....  เพื่อเติมใจ

       

              *      *      *      *      *       *

       

            บางคน.... รักเพราะชอบหน้าตา

      บางคนก็รักเพราะว่า  จะได้หายเหงา

      ใครก็ได้ใครสักคนที่จะใช้คำว่าเรา

      แล้วทำให้ความเศร้า  ปลิวหายไป

            บางคน.... รักเพราะอยากลืมคนเก่า

      คนที่ทิ้งความปวดร้าวเอาไว้ให้

      แต่ฉันไม่ได้เลือกเธอด้วยเหตุผลอย่างใคร

      และความเหงาก็ไม่ใช่  เหตุผลที่เรารักกัน

            ความบังเอิญไม่มีจริงในรักแท้

      ทุกๆ ความแคร์  หวังดี  ห่วงใยจากฉัน

      จึงเป็นความตั้งใจ  เป็นเยื่อใยชื่อ  ผูกพัน

      เป็นความรู้สึกจากใจฉัน  ที่ให้เฉพาะเธอ

       

              *      *      *      *      *       *

       

       

       

       

       

       

      ความรักกับความเข้าใจ

      อย่ายอกให้ใครคนหนึ่งมีน้ำตา

      ทั้ง ๆที่อีกคนหนึ่งกำลังดีใจ

      อย่าปล่อยใครอีกคนหนึ่งยิ้ม

      ทั้งที่อีกคนกำลังร้องไห้

      อย่าปล่อยให้ใครคนใดคนหนึ่งพูด

      โดยที่อีกคนไม่ต้องการฟัง

      ความรักต้องมาจากความรู้สึกของคนสองคน

      อย่าให้ใครอีกคนยื่นแต่อีกคนหนึ่งไม่ต้องการ

      ความรักเป็นเพียงสายใยบาง ๆ

      ที่ถูกหล่อหลอมจากความรู้สึก

      ทั้งความอาทร   ห่วงใย  ห่วงหา  คิดถึง.......

       

              *      *      *      *      *       *

       

      อย่าเก็บเอาไว้เลยน้ำตา

      ร้องไห้ออกมา  ถ้าหากเธอปวดร้าว

      เล่าสู่กันฟัง  ....  แม้พบเจออะไรบนถนนที่ทอดยาว

      อย่าปล่อยให้แววตา  เศร้า

      ทุกเรื่องราว   ฉันเข้าใจ

      อย่าเก็บเอาไว้เลยทุกข์โศก

      รู้ไหมว่าเธอเหงา   โลกทั้งโลกคงหม่นหมอง

      ฉันอยู่ตรงนี้  ด้วยความรู้สึกดี ๆ เอ่อล้นในหัวใจ

      ฉันยังเป็นเพื่อนเธอนะรู้ไหม

      เป็นคนหนึ่งที่รัก และห่วงใย   นิจนิรันดร์..........

       

              *      *      *      *      *       *

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×